Ik had nooit zoveel met twitter. In 2011 maakte ik in een opwelling een account aan. Drie jaar later heb ik een ongeveer twintig volgers en ben ik zeven hele tweets verder. Maar nu ik besloten heb naar buiten te treden met mijn schrijfactiviteiten wil ik dat professioneel aanpakken. En daar hoort twitter bij. Dus meld ik me aan voor een individuele twitterworkshop bij Corrie Gramser van Zinexprez.

Wat wil ik?
Alles begint met de eerste vraag: ‘Wat wil je bereiken met Twitter?’
Twitter lijkt mij vooral een simpele manier om snel een grote groep mensen te kunnen bereiken.
Ooit hoorde ik in een radio-interview verkoopcijfers van de thrillers van Simone van der Vlugt. Per boek verkoopt ze al gauw 200.000 tot 300.000 exemplaren. De getallen zijn blijven hangen.
‘300.000 volgers,’ grap ik.
Corrie reageert droogjes. ‘Daar gaan we aan werken.’

 Wie wil ik zijn?
Mijn profielfoto dateert nog uit de tijd waarin ik mijn eerste voorzichtige schreden op het internet zette. Anoniem, en niet helemaal herkenbaar.
Dat moet anders, vindt Corrie. Mensen willen zien met wie ze te maken hebben. Meestal ben ik niet zo enthousiast over mijn eigen foto’s, maar een vriendin biedt uitkomst. Daarmee ben ik er nog niet: behalve een profielfoto moet er ook een omslagfoto komen. Een afbeelding die iets over jezelf vertelt. Het is even puzzelen, maar ook daar kom ik uit. Eén van de wonderschone plaatsen op aarde die ik ooit bezocht. En toegegeven, het spreekt me direct al meer aan dan een saaie blauwe achtergrond.
Tot slot de bio: welke informatie geef ik over mezelf prijs? Ik bedenk een tekst, kan hem altijd later nog veranderen.

Volgen en gevolgd worden
Twitter-etiquette vereist dat je je volgers terug-volgt. Met mijn twintig contacten is dat niet zo’n probleem, al maak ik een uitzondering voor het enkele bedrijf dat mij puur om commerciële redenen heeft toegevoegd. Corrie legt uit hoe ik lijsten kan maken om mijn volgers te groeperen. Ze laat me zien hoe ik privé-berichten kan versturen, wat de bedoeling is van de mentions (@) en de hashtags # en hoe ik iemand kan ontvolgen of zelfs blokkeren.
Ik hang aan haar lippen en verstuur ter plekke een volgende tweet. Er kan meer met Twitter dan ik van tevoren zelfs maar kon vermoeden.

Wat tweet je?
Mijn grootste probleem met twitter was de eindeloze stroom redelijk nietszeggende berichtjes. Maar wat is nu een goede tweet? Op berichten over de samenstelling van mijn diner zit de wereld niet te wachten. Maar waar loopt de grens tussen ‘kijk mij eens leuk bezig zijn’ en serieuze aandacht voor promotieactiviteiten?
En hoe vaak tweet je eigenlijk?Een tweet heeft een levensduur van hooguit tien a vijftien minuten. Meerdere tweets per dag zijn dus niet overbodig. Gelukkig zijn er handige tools, zoals een bufferapp, waarmee je meerdere berichten van te voren klaar kunt zetten. Dat gaat dan wel ten koste van de actualiteit, maar scheelt een hoop tijd. 

De praktijk
Ik zet een aantal tweets klaar en ga actief op zoek naar mensen die ik wil volgen door in mijn kleine netwerk te kijken. Van twitter ontvang ik regelmatig mails met suggesties, ook daar vind ik waardevolle contacten.
Met verbazing zie ik hoe mijn netwerk groeit. Anders dan bij platforms als Facebook en LinkedIn kom ik hier vooral in contact met mensen die ik nog niet ken. Er blijkt een grote community te bestaan van gelijkgestemden: mensen die van boeken houden en dol zijn op lezen en schrijven.
De workshop ligt inmiddels een week of vier achter me. Met regelmaat stuur ik tweets de wereld in of retweet ik interessante meldingen van anderen. Mijn volgersaantal is vermenigvuldigd. Al zal het nog wel even duren voor de 300.000^e volger in zicht is.